Togarinn Vigri sandblásinn

Í morgun var Ormurinn blái leiddur úr hýði sínu, hann smurður og þrýstingur kannaður í hjólbörðunum. Hann þjónar okkur nú 10. sumarið, en Elín gaf mér hann í afmælisgjöf árið 2002, er ég varð fimmtugur. Ormurinn, sem er tveggja manna hjól, er þó sérhannaður handa henni þar sem hún er lægri en ég, en yfirleitt eru stýrimenn á tveggja manna hjólum hærri vexti en hásetarnir.

Eftir að áhöfnin hafði skrýðst hjálmum var haldið af stað. Hjólað var um Seltjarnarnesið og niður á höfn. Þar sem við námum staðar á miðbakkanum mátti heyra hvar togarinn Vigri var sandblásinn úti í Örfirisey, sem eitt sinn hét Effersey og er sennilega kennd við Effers nokkurn, sem hefur væntanlega verið þar kaupmaður.

Örlítil tilraun var gerð til þess að fanga hljóðheiminn umhverfis okkur, þótt einungis væri Olympus LS-11 með í för og gola sem truflaði hljóðritunina.

Þaðan var haldið austur í Laugarnes og lagst þar í guðs grænni náttúrinni. Þangað bárust hljóðin frá Vigra. Sum hljóð berast ótrúlega langt.

Þá var haldið lengra austur á bóginn, farið um Elliðaárhólmana og beygt vestur á bóginn um Fossvogsdalinn út á Seltjarnarnes eftir göngu- og hjólreiðastígum. Sums staðar hafa verið markaðir sérstakir stígar fyrir hjólreiðamenn og aðrir fyrir gangandi vegfarendur. Ótrúlegamargir viða ekki þessi mörk og getur það valdið vissum vandræðum.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Hafnarhljóðin eru fjölbreytileg (hljóðrit).

Kínversk-íslenskur matur

 

Síðdegis, laugardaginn 28. maí, héldum við hjónin í leiðangur um reykjavíkursvæðið. Þessu sinni fórum við akandi enda náði yfirferð okkar yfir 5 sveitarfélög og tvö kjördæmi.

Að leiðangri loknum stóð svo á að klukkan var að verða 9 og kvöldverður ósnæddur. Því var numið staðar við Don Huang í Hafnarfirði og keyptur dýrindis matur, smokkfiskur í sterkri sósu og kjúklingur, pönnusteiktur, með gómsætu meðlæti.

http://www.kinaferdir.is/

Við fengum okkur sæti á meðan við biðum eftir matnum. Vasahljóðritinn, Olympus LS-11, nam andrúmsloftið. Um það leyti sem hljóðritun hófst bar að fólk sem hafði pantað mat og í fjarska heyrðist skarkað í pottum og pönnum í eldhúsinu. Kínverska og íslenska heyrist einnig og dauf tónlist í hljóðkerfi staðarins.

Ekki þurfti lengi að bíða þess að okkur yrði fengið þetta lostæti og héldum við með það heim á leið.

Njótið vel reyksins af réttunum.

 

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Beðið eftir kínversku lostæti sem matreitt var m.a. úr íslensk hráefni (hljóðrit).

Morgunhljóð í hljóðlátu hverfi!

Í gærkvöld fórum við hjónin upp í Heiðmörk. Langaði mig að kanna hvort eitthvað væri hægt að hljóðrita. Fuglahljóðin voru svo dauf og fjarlæg að ekkert varð hljóðritað með þeim tækjum sem ég hafði meðferðis, en það var Nagra Ares BB+ auk Sennheiser ME-64 og Røde NT-2A, sem voru í blimp vindhlíf sem MS-stereóuppsetning. Lognið var svo algert á blettinum sem ég kom mér fyrir á að hægt hefði verið að nota óvarða, stefnuvirka hljóðnema eins og Røde NT-1A sem þola varla hægasta andvara.

Í morgun hljóðprófaði ég nokkra hljóðnema og þa á meðal Røde NT-1A. Ekki bar mjög mikið á umferðinni eftir Nesveginum, en annað kom í ljós þegar ég hækkaði styrkinn upp úr öllu valdi til þess að kanna hvort ég fengi greint grunnsuðið, sem gefið erupp aðséu 5 db. Þá varð úr þessu alls herjar heimilishljóðasull. Uppþvottavélin var í gangi, það heyrðist gengið um frammi á gangi og á efstu hæð hússis, hávaðinn í umferðinni varð meiri en góðu hófu gegndi og tifið í stofuklukkunni heyrðist prýðilega.

Seinna reyndi ég MS-hljóðritun, en hún mistókst. Meðal annars sneri áttu-hljóðneminn öfugt svo að hægri og vinstri rás víxluðust.

Upphaflegt hljóðrit er á 24 bitum og 48 kílóriðum. Eindregið er mælt með að fólk noti heyrnartól.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Hljóðheimur nútía heimilis er fjölbreytilegur og óþrjótandi (hljóðrit).

Áfengi smyglað með Urriðafossi á 9. áratugnum

Á tíunda áratug 20. aldar voru þættir á dagskrá ríkisútvarpsins sem nefndust "Vinkill". Ég annaðist nokkra þeirra og þar á meðal Smyglaravinkill. Þar greindi fyrrum sjómaður mér frá miklu smygli með Urriðafossi á 9. áratugnum. Frásögnin er bæði fróðleg og skemmtileg. Á meðan hann sagði mér sögu sína drukkum við te en úti blés napur norðvestanvindur, enda þrettándinn árið 2000.

Hljóðritað var með sony minidisk-tæki og Sennheiser ME-65 hljóðnema.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Áfengi smyglað með Urriðafossi. Greint frá felustað þess o.fl. (hljóðrit frá 6. janúar 2000)

Glaðbeitt börn í strætisvagni

Ég fór tvisvar með leið 13 í dag og í bæði skiptin var vagninn þétt setinn. Svo var einnig um leið 15. Næstum eins og í gamla daga.

Í morgun kom hópur barna upp í vagninn við Öldugranda og var synd að missa af innrás þeirra.

Hljóðritað var með Olympus LS-11 og kynningin með Røde NT-1A.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Börn í strætisvagni, leið 13, á leið til fundar við lögregluna (hljóðrit frá 18. maí 2011)

Krafan um arðsemi landsins

Séra Skírnir Garðarsson flutti athyglisverða prédíkun í Lágafellskirkju í gær, 15. maí. Þar gerði hann að umræðu umgengnina við landið, þar sem maðurinn skilur einatt eftir sig auðn á einum stað um leið og náttúrugæðum er veitt annað.

Prédíkunin er birt hér óstytt með leyfi séra Skírnis.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Prédíkun séra Skírnis Garðarssona, þar sem hann fjallar um kröfuna um arðsemil landsins (hljóðrit úr Lágafellskirkju 15. maí 2011)

Gert að afla Skáldu

Skipinu Skáldu hefur verið haldið til veiða í rúmar 40 vetrarvertíðir. Núverandi formaður er Helgi Zimsen.

Skálda er látin ganga um salinn á fundum Kvæðamannafélagsins Iðunnar og veiða vísur. Á fundi félagsins, 6. maí síðastliðinn, gerðu þeir Helgi Zimsen og Sigurður Sigurðarson, yfirdýralæknir Iðunnar, að afla Skáldu.

Hljóðritað var í MS-stereó (miðjuvíðómi) með Røde NT-2A og Sennheiser ME-65. Notaður var Nagra Ares BB+ hljóðriti sem stilltur var á 48 kílórið og 24 bita. Mistökin voru sennilega þau að nota ME65 þar sem hann lagðist ekki nægilega vel að Røde-hljóðnemanum. Fólk er því hvatt til ð hlusta á hljóðritið í víðómstækjum.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Gert að afla Skáldu (hljóðrit frá fundi Iðunnar 6. maí 2011)

Morgunkyrrð

Mig hefur lengi langað til að hljóðrita morgunkyrrðina. Stundum berst ómur hafsins að eyrum mér þegar ég kem út á morgnana, en þá er yfirleitt of hvasst til þess að ná skemmtilegu hljóðriti.

Ég ber þær gyllivonir í brjósti að árla morguns mætti hljóðrita fugla af svölunum á Tjarnarbóli 14, en þetta vorið hafa þeir haldið sig fjarri. Það leynist þó ýmislegt í kyrrðinni.

Hljóðneminn greinir ýmislegt sem mannseyrað verður varla vart við. Ætli þyturinn, sem heyrist og virðist grunnur hljóðritsins, sé ekki í vatnskerfi íbúðarhússins? Rétt fyrir kl. 6 í morgun átti geitungur leið framhjá hljóðnemunum. Þá bar að göngugarp og í fjarska mátti heyra í nokkrum fuglum.

Skömmu áður heyrðist í fjarska hvar kona nokkur hélt til vinnu sinnar og síðan heyrðist fólk kallast á. Ekki heyrði ég betur en að um árrisula Taílendinga væri að ræða. Hljóðin berast langt í morgunkyrrðinni.

Hljóðritað var með Røde NT-1A sem stiltur var á áttu og Sennheiser ME-64.

Notaður var Nagra Ares BB+ og SD-302 formagnari.

sér leið

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Morgunnkyrrð í maí (hljóðrit frá 12. maí)
• Það er hljóðbært í morgunkyrrðinni (hljóðrit)

Fuglar í Ætisleit - neðansjávarhljóðrit

 

Magnús Bergsson hefur fengist við neðansjávarhljóðritanir að undanförnu og uppgötvað ýmislegt bæði skemmtilegt og merkilegt.

Leggið eyrun við þessu hljóðriti. Mælt er með að fólk hlusti með heyrnartólum.

http://fieldrecording.net/2011/05/10/fuglar-i-aetisleit/

 

Þrastakliður á Stöðvarfirði

Sunnudaginn 8. maí voru fjórir drengir fermdir í kirkjunni á Stöðvarfirði og var því segin saga að íbúarnir voru önnum kafnir við að sækja fermingarveislur þann daginn.

Okkur hjónunum veittist sá heiður að vera boðið til einnar veislunnar og þegar hún stóð sem hæst vorum við kölluð í aðra. Það er ævinlega gott og gaman að heimsækja stöðvfirskt vinafólk og finna þann hýhug sem á móti okkur andar.

Í dag gengum við hjónakornin út með firðinum og upp í skógræktina sem er sunnan fjarðarins. Að sjálfsögðu bar þar mest á söng skógarþrasta, en mófugla heyrðum við í fjarska. Ekki komumst við í námunda við mófuglana til þess að hljóðrita kvak þeirra, en þrestirnir létu sitt ekki eftir liggja.

Í dældinni þar sem ég stóð var stafalogn og því var unnt að stilla Olympus LS-11 á mesta styrk. Í fjarska heyrist Ægir gamli gæla við gamla Frón.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Glaðlegur söngur þrastanna og mófuglakliður í fjarska (hljóðrit frá 9. maí 2011).