Í minningu Hauks Lárusar Haukssonar

Þriðjudaginn 23. þessa mánaðar greindi Morgunblaðið frá því að Haukur Lárus Hauksson, blaðamaður og ráðgjafi, hefði látist á Landspítalanum við Hringbraut 21. nóvember síðastliðinn eftir áralanga baráttu við krabbamein.

Haukur var fæddur í Reykjavík 28. júní 1957 og voru foreldrar hans hjónin Edith Olga Clausen húsfreyja og Haukur Bragi Lárusson vélstjóri. Hann var yngstur í hópi þriggja systkina, en systkini hans eru Elísabet Hauksdóttir og Karl Pétur Hauksson.

Haukur ólst upp í Langholtshverfinu í Reykjavík. Hann bjó í Danmörku á árunum 1980-1987 en þar stundaði hann nám í sálfræði. Haukur starfaði lengst af sem blaðamaður á DV. Á síðustu árum starfaði hann sem ráðgjafi í almannatengslum hjá fyrirtækinu AP almannatengsl.

Haukur var virkur í baráttu sinni við krabbamein. Hann ferðaðist meðal annars um landið með fyrirlestur um glímu sína við sjúkdóminn. Haukur var einn stofnenda félagsins Framför en það stendur fyrir átakinu Karlar og krabbamein.

Haukur giftist Heru Sveinsdóttur, fótaaðgerðafræðingi, 30. desember 1982. Börn þeirra eru Arinbjörn, ferðamálafræðingur, í sambúð með Láru Sigríði Lýðsdóttur og Edda Þöll, sjúkraliðanemi og starfsmaður á hjúkrunarheimilinu við Sóltún.

Leiðir okkar Hauks lágu saman sumarið 2007. Þá fékk ég það verkefni á vegum Morgunblaðsins að ræða við Þráin Þorvaldsson og fleiri um nýjungar í meðferð krabbameins í blöðruhálskirtli. Skömmu eftir að greinin birtist hringdi Haukur og vakti athygli mína á ýmsum staðreyndum sem snerta krabbamein og fæðuval. Varð að ráði að hann kæmi til mín og ræddi þessi mál í útvarpsviðtali.

Um þetta leyti var ég með fasta pistla í Ríkisútvarpinu á fimmtudögum og hugðist útvarpa viðtölunum þar. Öðru þeirra var útvarpað að hluta, en öðrum umsjónarmanni þáttarins hugnaðist það ekki og rauf útsendinguna áður en því lauk. Seinna viðtalinu var því aldrei útarpað. Hins vegar var það birt á heimasíðu Krabbameinsfélagsins.

Ég ræddi við Hauk stuttlega í síma í fyrravetur vegna starfa minna á vegum Viðskiptablaðsins. Hann var þá farinn að vinna heima. Þrekið fór þverrandi enda sótti sjúkdómurinn á. Hann sagðist láta hverjum degi nægja sínar þjáningar en hlakkaði jafnan til þess að fá að lifa einn dag enn.

Til minningar um þennan æðrulausa og hugdjarfa baráttumann eru viðtölin birt sem hljóðskrár með þessari færslu.


Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

Bloggfærslur 25. nóvember 2010

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband