Morgunn á svölunum í mars

 

 

Á kyrrum vetrarmorgni í úthverfi stórborgar gera sé fáir grein fyrir þeim fjölda hljóða sem berst að eyrum fólks og rýfur kyrrðina. Þetta gerist jafnvel þótt úthverfið sé sjálfstætt sveitarfélag.

Í morgun var ttalsverður atgangur hrafna. Greip ég lítinn hljóðrita, skellti á hann vindhlíf og setti út á svalir. Eftir það flugu einungis tveir hrafnar framhjá og krunkuðu. Ýmislegt annað barst að eyrum.

Látið ykkur dreyma með góð heyrnartól á höfðinu. Lygnið aftur augunum og ímyndið ykkur hhvað þi sjáið og hvernig veðrið var.

 

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Eftir kl. 11 að morgni 11. mars (hljóðrit)

Þorsteinn Glúmsson segir frá upphafi kvikmyndasýninga að Laugum í Reykjadal

 

Árið 1945 gáfu fóstursystkinin, Helgi Benediktsson, athafnamaður í Vestmannaeyjum og Kristbjörg Þorbergsdóttir, sem þá var matráðskona Landspítalans, Laugaskóla tvær 35 mm kvikmyndasýningarvélar af tegundinni Peerles. Voru vélarnar settar upp í íþróttahúsi skólans og sýningar hafnar um haustið. Svo segir í einni heimild:

 

Laugaskóla gefnar Kvikmyndavélar

 

„Laugaskóla hafa verið gefnar tvær vélar til kvikmyndasýninga. Voru það Helgi Benediktsson útgerðarmaður í Vestmannaeyjum og Kristbjörg Þorbergsdóttir fóstursystir hans sem færðu skólanum þessa rausnarlegu gjöf. Vélarnar voru sendar til Húsavíkur með skipi og þaðan fluttar til Lauga. Og ekki var lokið höfðingsskap Helga og Kristbjargar því þau báru einnig kostnað af uppsetningu vélanna og þeim lagfæringum sem gera þurfti á þeim, en skólinn greiddi fyrir breytingar sem gerðar voru á Þróttó svo það hentaði til kvikmyndasýninga. Var vélunum fundinn staður á svölum miðhæðar Þróttó og er nú hægt að sýna kvikmyndir í salnum. Kvikmyndasýningar hafa verið tíðar í vetur og Laugamenn verið duglegir að mæta í bíó."

 

Að sögn Kristjáns Guðmundssonar, sem nú stýrir kvikmyndasýningum að Laugum, voru vélarnar notaðar framundir 1970, en þá hafði ný tækni rutt sér til rúms. Árið 2005 var ráðist í breytingar á íþróttahúsi skólans, samanber heimasíðu hans, http://laugar.is/

Þá var önnur vélin gerð upp og er nú til sýnis í glerskáp. Var hin vélin notuð sem varahlutir.

 

Gísli Helgason, sem áður hefur birt pistla á þessari síðu, hitti um daginn Þorstein Glúmsson frá Vallarkoti í Reykjadal, en hann man vel eftir því er kvikmyndasýningar hófust á Laugum.

 

Stefnt er að því að ná tali af Snæbirni Kristjánssyni, sem lengst stjórnaði kvikmyndasýningum á Laugum og forvitnast nánar um uppsetningu vélanna. Í heimildinni, sem vitnað var í hér að ofan, kemur fram að breyta hafi þurft vélunum. Gera má ráð fyrir að það hafi stafað af þeim mismun sem var á rafkerfi Bandaríkjanna og þess er algengast var á Íslandi um þessar mundir.

 

 

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Þorsteinn Glúmsson segir frá kvikmyndavélunum á laugum sem settar voru upp 1945 (viðtal Gísla Helgasonar 10. febrúar 2011)

Eiríkur formaður eftir Grím Thomsen og Þóri Baldursson

 

á aðalfundi Kvæðamannafélagsins Iðunnar söng Steindór Andersen, formaður félagsins, kvæði Gríms Thomsens um Eirík formann við gítarundirleik Lárusar H. Grímssonar. Lagið er eftir Þóri Baldursson.  Kemur þa út á diski sem ennþá er nafnlaus.  Á þeim diski og í þessu lagi leikur Þórir Baldursson á Hammond-orgel, Guðmundur Pétursson á gítar og Tómas Tómasson á bassa.  Önnur lög á diskinum eru þekkt rímnalög, flest með útsetningum Hilmars Arnar Hilmarssonar. 

„Það efni höfum við verið að flytja á tónleikum víða um Evrópu á undanförnum árum," segir Steindór. „Má nefna Banja Luka í Bosníu, Belgrad, Rovereto á Ítalíu, Berlín, Oxford festival, Cardigan í Wales og síðast vorum við í Lublin í Póllandi.  Ætli ég hafi ekki talið upp alla staðina.  Þar sem við komum í önnur lönd höfum við fengið þarlenda hljóðfæraleikara til að vinna með okkur, venjulega fjóra."

Ástæða er til að vekja sérstaka athygli á meðferð Steindórs á kvæðinu. Hann gætir þess að ljóðstafirnir njóti sín og eru því áherslurnar frábrugðnar því sem hlustendur eiga að venjast í flutningi höfundarins.

 

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Eiríkur formaður í flutningi Steindórs Andersen og Lárusar H. Grímssonar 2011-03-04 (hljóðrit

Kvæði af Hrómundi Grips syni

Á aðalfundi Kvæðamannafélagsins Iðunnar, 4. mars 2011, kvað Rósa Jóhannesdóttir Kvæði af Hrómundi Grips syni við seltirnska stemmu sem hún sagði kennda við Arnþór Helgason.

Þessari færslu fylgja þrjú skjöl. formáli rósu að kvæðinu, kvæðið sjálft og að lokum texti þess sem færður hefur verið til samræmis við íslenska nútímastafsetningu.

Hljóðritað var með Nagra Ares BB+ og Shure VP88 hljóðnema.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Formáli að kvæði af Hrómundi Gripssyni (hljóðrit)
• Kvæði af Hrómundi Grips syni. Höf. stemmu: Arnþór Helgason (hljóðrit)
• Kvæði af Hrómundi Grips syne (pdf-skjal)

Ókeypis þjófavörn

Á skrifstofu einni í Nóatúni 17 í Reykjavík ískrar hátt í lömum hurðarinnar sem er fyrir dyrunum fram á stigaganginn. Einn starfsmaðurinn sagði að þetta væri besta þjófavörn sem fundin hefði verið upp. Því þótti tilhlýðilegt að hljóðrita ískrið um leið og gengið var út af skrifstofunni.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Ískur í hurðarlömum (hljóðrit)

Íslenskan á Umferðarmiðstöðinni

 

Í dag átti ég leið á Umferðarmiðstöðina við Vatnsmýri í Reykjavík. Þar er starfsfólkið lipurt og vill viðskiptavinum allt hið besta.

Nokkuð virðist skorta á þjálfun sumra sem þar eru við störf. Ég fékk mér sæti í biðsalnum og dró upp Olympus LS-11 varahljóðritann, en hann hefur nýlega hlotið 3. verðlaun sem tækninýjung ársins 2010 á sviði hljóðrita. Hugðist ég hljóðrita umhverfið eins og stundum áður. Fremur lítil umferð var um miðstöðina. Þó mátti heyra rennihurðina fara fram og aftur um dyraopið, skemmtilegt skóhljóð, ferðatösku dregna áfram, mas og skvaldur.

Í tvígang var kallað í hátalarakerfi hússins. Fyrri tilkynningin skildist alls ekki. Ef grannt er hlustað á seinni tilkynninguna, sem hefst á 27. sek. 3. mínútu (02:27) heyrist ekki betur en að farþeggar til Hveragerði, Selfoss, Hvolsvöllur, Flúðir og Borgarfjörður séu beðnir að ganga um borð - ekkert eignarfall.

Íslendingar hafa furðulítinn metnað fyrir hönd þjóðtungu sinnar á sjálfu afmælisári Jóns Sigurðssonar. Væri ekki ráð að kenna starfsfólki Umferðarmiðstöðvarinnar hvernig eigi að lesa slíkar tilkynningar? Ætli tilkynningalestur sé kenndur á ferðamálabrautum framhaldsskólanna?

Hljóðritað var rétt fyrir kl. 17:00 á 24 bitum, 44,1 kílóriðum. Notaður var Olympus LS-11 hljóðriti með áföstum hljóðnemum.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Umferðarmiðstöðin í Reykjavík síðdegis 27. febrúar 2011 (hljóðrit)

Greinilegri leiðsögn í strætó

Í gær hitti ég gamlan kunningja minn sem er strætisvagnastjóri. Tókum við tal saman um leiðsögnina í strætó og var hann mér sammála um að hún væri sennilega alls staðar of lágt stillt. Við tókum saman leið tvö sem kom að Hlemmi um kl. 16:20, en þar greindist vart nokkurt orð.

Í morgun, 25. febrúar, tók ég leið 11 austur á Hlemm. Kom vagninn þangað um kl. 09:45. Samkvæmt ábendingu settist ég fremst í vagninn, aftan við bílstjórabúrið, en þar á leiðsögnin að vega greinilegust. Ég greindi nokkurn veginn orðaskil. Fátt ar í vagninum en bílstjórinn hafði útvarpið sæmilega hátt stillt svo að sennilega hefur popptónlistin borist víða um vagninn. Í þessum vagni er leiðsögnin stillt með því hæsta sem gerist. Hún er væntanlega gagnslaus heyrnarskertu fólki og þegar farþegar masa sín á milli.

Þetta hljóðblogg var fyrst og fremst hugsað mönnnum til fræðslu og fróðleiks en ekki itl sem baráttutæki. En lífið er barátta, sagði Mao formaður og því ber að virkja hvað sem er sem getur orðið góðum málstað að liði.

Hljóðritað var með Olympus LS-11 á 44,1 kílóriðum og 24 bitum.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Leið 11 í vesturbæ Reykjavíkur. Leiðsögnin er með því hæsta sem þá gerðist en samt of lág (hljóðrit).

Leiðsögnin í strætisvögnum

Ýmsir fögnuðu því þegar leiðsögn var sett í strætisvagna hér á landi. Vegna kvartana var kerfið svo lágt stillt að það nýttist engum. Einhver bót hefur verið ráðin þar á en styrkurinn er ekki nægur. Sums staðar, og ég óttast að það eigi við um flesta vagnana, heyrist ekki hvað sagt er og hef ég iðulega heyrt farþega kvarta undan þessu. Vísa ég m.a. til umræðna á blogginu

http://gislihelgason.blog.is

Í gær og í dag hef ég verið á ferðinni með strætó, alls 7 sinnum. Einungis í eitt skipti mátti greina hvað sagt var.

Ég býð hlustendum að athuga hvort þeir greini orðaskil í meðfylgjandi hljóðritum. Athugasemdir verða vel þegnar.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Á leið vestur á Seltjarnarnes með leið 13 22. febrúar 2011 (hljóðrit)
• Á leið að JL-húsinu með leið 13 23. febrúar 2011 (hljóðrit)
• á leið á Hlemm með leið 11 23. febrúar 2011 (hljóðrit)

Íslenskur fimundarsöngur á Iðunnarfundi

 

Bræðurnir Sigursveinn og Örn Magnússynir, sem skipa með öðrum fjölskylduhljómsveitina Spilmenn Ríkínís, komu á fund í Kvæðamannafélaginu Iðunni föstudaginn 8. janúar síðastliðinn og fluttu nokkur þjóðlög, einkum tvísöngva. fyrst á dagskrá þeirra var kvæðið um Bakkabræður eftir Jóhannes úr Kötlum, sem þeir kváðu við þjóðlag, sennilega úr Ólafsfirði. Leyfðu þeir ritstjóra þessarar síðu að birta hljóðritið. Ástæða er til að benda hlustendum á einstaklega fágaðan flutning þeirra, en sjaldgæft er að heyra íslenskan fimmundarsöng jafnvel fluttan.

Í fyrra gáfu Spilmenn Ríkínis út hljómplötu með íslenskum þjóðlögum. Á diskinum er leikið undir á ýmis miðaldahljóðfæri. Vitað er að einhver slík hljóðfæri voru til hér á landi. Efast má um að þjóðlög þessi hafi nokkru sinni verið jafnvel flutt og raun ber vitni um.

Hljómdiskur Spilmanna Ríkínís ætti að vera skyldueign allra unnenda íslenskrar þjóðlagatónlistar.

 

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Sigursteinn og Örn Magnússynir flytja íslensk tvísöngsþjóðlög (hljóðrit frá 8. janúar 2011)

Kuldaboli

Þegar ég var barn trúði ég á Kuldabola. Mér fannst hann skelfileg skepna og það lét stundum hátt í honum.

Kuldaboli hélt sig stundum í stiganum niður í kjallara og það heyrðist í honum gegnum skráargatið á hurðinni, þessi margtóna, síbreytilegi hvinur. Nautin í Hábæ og í Dölum öskruðu eða bölvuðu, en Kuldaboli var engu skárri.

Þegar ég kom heim frá því að selja Viðskiptablaðið í gær hvein suðvistanáttin í örmjórri gætt á stofuglugganum. Ég lagði Olympus LS11 í gluggakistuna og hvarf á braut. Hljóðneminn nam einræður Kuldabola. Glöggir hlustendur heyra einnig tifið í stofuklukkunni og einhver hljóð að utan.

Hljóðritið nýtur sín best í góðum heyrnartólum. Ef einhver á ljósmynd af Kuldabola væri hún vel þegin.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Kuldaboli blæs fyrir utan gluggann minn (hljóðrit)