Hljóðrit - Icelandic Soundblog

Færsluflokkur: Fuglar

Hettumávar og aðrir fuglar á Seltjarnarnesi

Að kvöldi 14. júlí gerði hellidembu á Seltjarnarnesi og var það sjálfsagt síðdegisskúrin sem spáð var.

Elín fór með mér út í fjöruna við Gróttu og hafði ég sett upp búnaðinn þar um kl. 11:30. Þar voru fleiri en ég og þurftu mikið að spjalla saman um leið og þeir nutu undurfagurs útsýnis. Nokkur gola var.

Um miðnættið lygndi og við Elín færðum okkur sunnar í átt að golfvellinum. Þar voru hettumávar, svartbakar og fleiri fuglar í æti. Æðarkollur tóku þátt í samræðunum og a.m.k. ein stokkönd auk annarra fugla hafði uppi ýmsar skoðanir.

Notaðir voru tveir ME62 hljóðnemar sem mynduðu u.þ.b. 100°hornog hljóðritað með Nagra Ares BB+ á 24 bitum, 44,1 khz. Hljóðritið er birt hér sem mp3skjal í 320 kb upplausn.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

Þegar íbúar Seltjarnarness leggjast til svefns er nóg að gera hjá fuglunum (hljóðrit)

Enn meiri vindur - hljóðdreifingin

Í fyrrinótt gerði hvassviðri og hellirigningu að Flúðum. Það stytti upp með morgninum en áfram var stynningskaldi eða jafnvel hvasst.

Eftir hádegi var ég einn heima við og gerði tilraunir með vindhljóðritanir. Setti ég Shure VP88 í Blimp vindhlíf og stillti upp á svölunum fyrir vestan húsið. Fékkst mjög skemmtileg dreifing í vindinn. Hafði ég hvorki hljóðsíur á Nagra-tækinu né hljóðnemanum. Árangurinn varð eftir vonum, en best fór á að skera af neðstu 80 riðunum þegar hljóðið var unnið í tölvu. Þannig er fyrra hljóðritið, vindgnauð og máríuerla.

Í seinna hljóðritinu var rofi á hljóðnemanum stilltur þannig að hann sker 12 db neðan af 88 riðum og kom það mjög vel út. Þá hafði ég einnig bætt loðfelldi á vindhlífina og skaðaði það hátíðnisviðið minna en ég átti von á. Í þessu hljóðriti heyrast ýmis umhverfishljóð gegnum hvininn í vindinum og gróðrinum. Athygli hlustenda er sérstaklega vakin á hreyfingu vindsins. Það heyrist hvrnig vindhviðurnar færast til í gróðrinum framan við bústaðinn.

Notað var Nagra Ares BB+ tæki auk Shure VP88 víðómshljóðnema sem var stilltur á gleiðasta hljóðhorn.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

Ys og þys í Ásabyggð

Víða um land hafa risið hverfi sumarbústaða. Í raun eru þetta nokkur smáþorp með mismunandi stórum húsum og flest eru þau með ýmiss konar nútímaþægindi. Nútímamaðurinn vill hafa flest handa á milli í sumarbústaðnum sem finnst á hverju heimili. Þess vegna eru flestir með sjónvarp og víða um land er nettenging. Síminn og önnur fjarskiptafyrirtæki selja nú 3G-lykla eins og heitar lummur svo að landinn geti verið í netsambandi.

Á Flúðum er eitt slíkt þorp og þar var hljóðritað laugardaginn 3. júlí 2010. Þegar hljóðstyrkurinn er magnaður kemur ýmislegt í ljós og hljóðumhverfið er hið fjölbreytilegasta.

Fyrra hljóðritið er frá því um kvöldmatarleytið. Þá var mikill ys og þys í hverfinu. Hljóðritað var af svölum eins bústaðarins.

Síðar um kvöldið eða um kl. 22 var skollin á rigning, en það hafði gengið á með skúrum um daginn. Þá var enn farið út. Ekki vænti ég mikils af þessari hljóðritun. Enn var hljóðstyrkurinn aukinn að mun og þá kom vitanlega í ljós að umferðarhávaði barst frá þjóðveginum. Einnig virtist mér þyrla sveima um nágrennið. Glöggir hlustendur geta heyrt hin margvíslegustu hljóð, en að ássettu ráði er hljóðritið ekki sett inn á vefinn með fullum hljóðstyrk.

Heyra má vatn seytla í pott með heitu vatni, en sírennsli er í pottinn. Á Flúðum er gnægð heits vatns og dettur engum í hug að spara það.

Hljóðritasnillingurinn Magnús Bergsson hefur einnig verið á Flúðum. Bárum við saman bækur okkar og komumst m.a. að því að stöðugt erfiðara er að komast út í íslenska náttúru þar sem ekki er mengun af völdum vélahljóða og annarra hljóða sem fylgir nútímalífi. Það er því eðlilegt að þessi hljóð fljóti með.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

Hljóðgrunnur Reykjavíkursvæðisins

Veturinn 1999 brá ég mér á tækniráðstefnu sem haldin var í borginni Schwerte í Þýskalandi. Að ráðstefnunni lokinni bjó ég á gistihúsi í dortmund. Ég var með stafrænt segulbandstæki og hljóðritaði umferðina. Hljóðsýni verða birt síðar. Það vakti athygli mína hvað umferðarhljóðin í Dortmund voru miklu mýkri en í Reykjavík. Að sjálfsögðu stafaði það af því að Þjóðverjar nota ekki neglda hljóbarða a.m.k. ekki svo sunarlega sem Dortmund er.

Ég hef nokkrum sinnum hljóðritað umferð á Íslandi en ekki séð ástæðu til að birta afraksturinn. Einnig hef ég nokkrum sinnum hljóðritað umhverifið við tjarnarból 14 á Seltjarnarnesi. Svalirnar snúa í suðvestur og á bakvið er Nesvegurinn með sinni umferð.

Mér finnst ég búa í tiltölulega hljóðlátu umhverfi en veit þó að það yrði enn hljóðlátara ef ég byggi annars staðar á nesinu. Hljóðneminn getur blekkt álíka mikið og ljósmyndavélin og er afrakstur hljóðrits oftast nær í réttu samhengi við áhugamál þess sem hljóðritar. Þó getur það gerst að ýmislegt óvænt slæðist inn á minniskort tækisins.

Mánudaginn 7. júní á því herrans ári 2010 var stafalogn á Seltjarnarnesi framundir hádegi. Upp úr kl. 11 setti ég Shure VP88 hljóðnema út á svalir og nam hann um stund það sem gerðist í kring. Lítil umferð var um Tjarnarbólið en þó má greina ýmis merki þess að sumar hafi ríkt. Enginn ók um á negldum hjólbörðum. Það heyrist í nokkrum störrum, greina má ördaufan þrastasöng í fjarska, einhver notar slípirokk o.s.frv. Að baki er umferðin sem myndar þennan sífellda en breytilega hljóðgrunn höfuðborgarsvæðisins.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

Hljóðgrunnur Reykjavíkursvæðisins (hljóðrit)

Allt iðar af lífi í suðvestan-golunni við Gróttu

Þá eru æðarkollurnar orðnar léttari og farnar að svamla um með unga sína. Æðarblikarnir eru hinir íbyggnustu og ráða ráðum sínum en kollurnar eru fremur hryssingslegar.

Í kvöld fórum við Elín út í fjöruna við Gróttu. Ég varð mér úti um Blimp-vindhlíf frá Röde, en Magnús Bergsson smitaði mig af blimp-sýkinni. Það var allsnörp suðvestan gola. Ég ákvað að nota Shure VP88 víðómshljóðnema. Golan var svo hvöss að ég neyddist til að skera af 100 riðunum á Nagra Ares BB+. Þarna bjargaði vindhlífin því sem bjargað varð við þessar aðstæður.

Þegar ég fór yfir hljóðritið síðar í kvöld reyndi ég að losna við eitthvað af goluskvaldrinu með lágtíðniafskurði, en það gerði bara illt verra. Þeir sem hafa gaman af að hljóðrita á voru vindblásna landi verða að leyfa vindinum að njóta sín öðru hverju. Magnús Bergsson er til dæmis snillingur í því. Ég hugsaði einnig að ég hefði e.t.v. átt að nota loðhlíf. Þá hefði ég misst eitthvað af hátíðninni og blikaskvaldrið hefði orðið ónýtt.

Ég birti hér tvö hljóðrit. Í því fyrra er þröngt hljóðhorn, en ég víkkaði það í seinna hljóðritinu. Ég reyndi einnig í þriðju tilraun að snúa hljóðnemanum þannig að hann vissi betur við fuglunum en þá varð vindurinn of yfirgnæfandi í annarri rásinni.

Elín Árnadóttir, sérlegur hljóðbloggsljósmyndari, tók þessa mynd í kvöld.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

Kveðið í bjargi

Sumarið 2006 tókum við Elín á leigu íbúð í Örlygshöfn í Patreksfirði og gerðum þaðan út ásamt fjölskyldunni.

Látrabjarg heillaði og þangað fórum við einn daginn. Þetta var seinni hluta dags og hafgola nokkur. Ekki þorði ég of nærri brúninni heldur settist niður og beindi hljóðnemanum að bjargbrúninni. Þess vegna er skvaldrið e.t.v. nokkuð fjarlægt en samt áhrifamikið. Talsverð umferð ferðafólks torveldaði hljóðritunina og því varð hljóðritið styttra en gert var ráð fyrir.

Örlítið vindgnauð heyrist í vinstri rás og þytur golunnar í gróðrinum hægra megin. Notaður var Shure VP88 og Nagra Ares-M.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

Kveðið í bjargi (hljóðrit)

Morgunstund við Bakkatjörn á Seltjarnarnesi

Veðurspáin var góð í gærkvöld og því ákvað ég að vakna snemma í morgun.

Ég pantaði mér leigubíl út að Bakkatjörn um kl. 05:40 og var komin þangað upp úr kl. 6. Ég setti upp hljóðnema á lágum standi og voru þeir u.þ.b. 40 cm frá jörðu. Kyrrð var á og, dúnalogn og breyskjuhiti. Sólin skein í heiði og allt lék í lyndi.

Ég hófst handa nokkuð norðan við svanslaupinn en færði mig svo um set því að mig langaði að komast nær spjalli þeirra. Þá þögnuðu þeir.

Í þessum hljóðritum ber mest á kríunni. Einnig koma við sögu nokkrar andartegundir, lóa, þúfutittlingur, mávar , flugur o.s.frv. Ef grannt er hlustað heyrist í seinna hljóðritinu ördauft í hávellu en hún greinist betur í fyrra hljóðritinu. Sennilega hefur vinstri framlengingarleiðslan bilað hjá mér og því er dálítið suð á vinstri rás þegar líður á hljóðritið.

Ekkert er skorið af hátíðninni í þessu hljóðriti en ráðist að 80 riðum til þess að draga úr ofurþungum undirtóni.

Þegar ég ákvað að halda heim á leið vandaðist málið. Símastúlkan á Hreyfli sagði að gatan Bakkatjörn væri ekki á skrá hjá sér og ekki dugði að biðja hana að segja bílstjóranum að halda áleiðis út á golfvöll Seltjarnarness. Málið leystist farsællega þegar konan spurði mig við hvaða götu Bakkatjörn væri. Ætli ég sé orðinn svo mikill Seltirningur að ég haldi að nesið sé nafli alheimsins? Hvar er hann þá ef ekki á Seltjarnarnesi?

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

Kvöldstund í Suðurnesi og við Reykjavíkurtjörn

Upp úr kl. 9 að kvöldi 21. maí héldum við hjónin í leiðangur út á Nes. Hafði ég með mér hljóðrita og tvo Sennheiser Me62. Fyrst var numið staðar við Bakkatjörn og hljóðritað skvaldur fuglanna. Eins og hlustendur heyra gekk það ekki alveg snurðulaust.

Að því búnu var ákveðið að ganga kringum golfvöllinn. Hófst ég handa við að hljóðrita margæsaflokk sem kom flögrandi. Ég stóð við jaðar golfvallarins og hleypti það kapp í kinn Breta nokkurs sem skaut að mér golfkúlu. Lenti hún skammt frá mér en engin hola var í þá stefnu.

Við gengum áfram meðfram vellinum og námum næst staðar til þess að hljóðrita meira af kríugargi. Í hljóðritinu má greinilega heyra að krían lætur ekki golfspilarana trufla sig.

Næst var hljóðnamunum beint að fjörunni og kríuskvaldrið hljóðritað. Talsvert virðist af kríu úti í Suðurnesi og jafnvel meira en í fyrra. Þó er þetta vart svipur hjá sjón miðað við það sem gerðist fyrir aldamót.

Að lokum ókum við niður að Reykjavíkurtjörn. Ys og þys borgarinnar blandaðist við álfta- og kríugarg á tjörninni.

Stafalogn var á svo að ég freistaðist til að hljóðrita án þess að skera nokkuð af 100 riðunum. Þó varð ég að láta tilleiðast við tjörnina því að undirtónn umferðarinnar reyndist of djúpur.

Hljóðritin eru hér í 16 bita upplausn og 44,1 khz.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

Vorkvöld í Skerjafirði

Stundum er algert logn við Skerjafjörðinn á kvöldin. Vorkvöld eitt í maí árið 2006 hljóðritaði ég umhverfið við göngustíginn framan við Skildingatanga. Viðstaddur var fullorðinn hundur sem nú er allur. Hann var stundum pirraður vegna þess að vegfarendur fóru í leyfisleysi um stíginn án þess að virða meintan rétt hans til yfirráða og gæslu.

Veðrið var svo gott að ég gat notað Shure VP88 hljóðnema án þess að verja hann með vindhlíf. Hljóðritað var með Nagra Ares-M á 44,1 kílóriðum.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

Vorkvöld við Ægisíðu (hljóðrit)

Næturstund í Heiðmörk

Upp úr miðnætti aðfaranótt 15. maí 2010 lögðum við hjónin land undir fót og héldum vestur á Seltjarnarnes. Þar var hvasst og fáir fuglar á sveimi. Vegna hvassviðris taldi ég ófært að reyna neinar hljóðritanir.

Þá var haldið í Fossvogsdalinn. Þar var logn en engir fuglar komnir á kreik. Umferðarhávaðinn var einnig ærandi svo að ákveðið var að halda upp í Heiðmörk. Við fórum að svokallaðri Vígsluflöt og settum þar upp bækistöð.

Fuglasöngurinn var heldur daufur en mér fannst hljóðritun reynandi. Fyrst reyndi ég Sennheiser ME64. Þeir gáfu mjög skemmtilegan árangur en voru of viðkvæmir fyrir þeim litla andvara sem strau blíðlega um kinnar og hár. Niðurstaðan varð því ME62 í hefðbundinni uppsetningu, vísuðu hvor frá öðrum í u.þ.b. 45°

Vegna þess hve hljóðin voru dauf og fuglasöngurinn fjarlægur varð ég að auka styrk hljóðritsins gífurlega. Því fylgdi óhjákvæmilega dálítið suð - í raun þytur grassins og ýmislegt sem mannsheyrað greinir alls ekki undir venjulegum kringumstæðum. Þegar ég tók af mér heyrnartólin heyrði ég ekki ýmis hljóð sem skiluðu sér inn á minniskortið.

Þeir sem hafa tíma til að njóta þessa hljóðrits heyra í þröstum og hrossagauk sem gefur frá ser ýmis hljóð. Þá heyrist í himbrima sem sennilega var á Elliðavatni og í lokin lætur lóan heyra í sér. Þeim sem greina fleiri fugla er velkomið að skrifa athugasemdir við þennan pistil og skýra frá niðurstöðum sínum.

Upphaflega hljóðritið var gert í 24 bitum 44,1 khz.

Elín hélt til í bílnum nokkur hundruð metra frá. Þegar hljóðrituninni lauk hugðist ég hringja til hennar. En farsíminn var í ólagi og ég gat ekki hringt. Ég andaði því djúpt og hrópaði á hana. Ekkert fékk ég svarið nema bergmál skógarins og hrópaði því aftur af öllum kröftum. Þá svaraði Elín, kom og sótti bónda sinn.

Góð kona er gulli betri.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Arnþór Helgason

Höfundur hefur fengist við hvers kyns hljóðritanir um áratuga skeið sjálfum sér og öðrum til ánægju. Á þessari síðu verða birt ný hljóðrit og gömul. Einnig vera birt viðtöl þegar það á við. Hvers kyns opinber afnot eru heimil með samþykki höfundar. Hlustendum er velkomið að senda höfundi hljóðrit til birtingar á netfangið arnthor.helgason@simnet.is