Tónelskur miðstöðvarofn

Heimilishljóðin eru margvísleg. Í eldhúsinu hjá okkur er miðstöðvarofn. Sá, sem átti íbúðina áður, hafði látið setja ofninn langt frá útivegg. Þegar nýrri eldhúsinnréttingu var komið fyrir var nýr ofn keyptur og hann fluttur að útvegg enda kom í ljós að þar var úttak fyrir ofninn.

Þessi ofn hefur sjaldan verið til friðs og fyllist iðulega af lofti. Við reyndum að auka innstreymið inn á hann og mér skilst að aukinn hafi verið þrýstingur á húskerfinu. En loftið myndast ævinlega.

Ofninn hefur nú tekið að semja sjálfur lágvær tónverk. Hér birtist eitt þeirra. Ef til vill getur einhver pípulagningarmaður greint verkið.

Ofninn krefst engra stefgjalda og þess vegna er hljóðverkið birt á þessari síðu.

Hljóðritað á Nagra Ares BB+ með tveimur Sennheiser ME64.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Eldhústónskáldið á Tjarnarbóli 14

Fiskurinn hefur fögur hljóð

Í þessum þætti segir frá síldinni og því þegar Íslendingar fóru að nota fiskleitartæki. Baldur Böðvarsson og Eggert Gíslason voru aðalsögumenn þáttarins. Einnig var rætt við Pál Reynisson hjá Hafrannsóknastofnun.

Viðtölin voru hljóðrituð í maílok 1999 og þættinum útvarpað þá um sumarið. Einsöngvarar þáttarins voru þau Elín Árnadóttir og Hringur Árnason sem þá var á 5. ári.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Sitthvað um síldarleit, fiskleitartæki, heyrn fiska og ratsjár.

Skaftfellingur, aldna skip, aldrei verður sigling háð

Árið 1999 gerði ég þrjá þætti fyrir Ríkisútvarpið sem báru heitið "Sögur af sjó". Einn þeirra fjallaði um vélskipið Skaftfelling VE33. Byggt var m.a. á útvarpsþáttum sem Gísli Helgason hafði gert um skipið á 8. áratugnum auk þess sem viðtöl voru tekin við Jón Hjálmarsson, Ágúst Helgason og Guðrúnu Gísladóttur.

Árið eftir að þátturinn var gerður var Skaftfellingur fluttur austur í Vík í Mýrdal. Þar er hann nú geymdur í gamalli skemmu og bíður þess er verða vill.

Flest viðtölin voru tekin með Sennheiser ME-65 og notað var Sony md-tæki.

Hægt er að fá hljóðrit í fullum gæðum hjá höfundi þáttarins.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Skaftfellingur
• Saga Skaftfellings VE 33

Nýtt hljóðrit með Steindóri Andersen

Það er á engan hallað þótt fullyrt sé að Steindór Andersen, formaður Kvæðamannafélagsins Iðunnar, sé nú mestur kvæðamaður hér á landi. Hann hefur öðrum fremur hafið stemmuna til þeirrar virðingar sem henni ber innan íslenskrar menningar.

Á fundi Iðunnar, 5. Febrúar síðastliðinn, kvað hann úr kosningarímum séra Guðlaugs Guðmundssonar, prests á Stað í Steingrímsfirði, sem hann orti vegna kosningar sýslunefndarmanns, sem fram fór að Hrófbergi á Jónsmessunni 1912. Guðlaugur orti þessa rími í riddarasagnastíl til þess að spauga með þá sem að þessari kosningu stóðu.

Hljóðrit þetta er birt með samþykki Steindórs.

Notaður var Shure VP88 víðómshljóðnemi.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Úr kosningarímum frá árinu 1912 eftir séra Guðlaug Guðmundsson á Stað í Steingrímsfirði

Rósa Jóhannesdóttir kveður vísur um áramótin, veðrið o.fl.

Á fundi Kvæðamannafélagsins Iðunnar, sem haldinn var 8. Janúar síðastliðinn, Kvað Rósa Jóhannesdóttir nokkrar vísur sem hún fann á Leir, póstlista meintra hagyrðinga. Fyrst flutti hún þó vísur sem eitt leirskáldanna, Sigmundur Benediktsson, hafði sent henni þá um morguninn.

Hin leirskáldin voru Arnþór Helgason, Hallmundur Kristinsson, Jón Ingvar Jónsson, Pétur Stefánsson, Árni Jónsson, Davíð Hjálmar Haraldsson og Sigrún Haraldsdóttir.

Notaðir voru tveir Sennheiser ME-64 hljóðnemar sem mynduðu u.þ.b. 90°horn og vísuðu hvor að öðrum.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Rósa Jóhannesdóttir, kvæðakona

Guðrúnarslysið 23. febrúar 1953

Hinn 23. Febrúar árið 1953 hvolfdi Guðrúnu VE 163 og fimm menn fórust. Fjórir komust af. Þeim vildi til happs að gúmíbjörgunarbátur var um borð og skolaði þeim á land skammt undan Hallgeirsey í Landeyjum.

Í þættinum, sem hér er birtur, segir Sveinbjörn Hjálmarsson, einn þeirra, sem komust af, frá þessum atburðum og draumum sem honum tengdust. Einnig er skotið inn athugasemdum Jóns Björnssonar frá Bólstaðarhlíð o.fl.

Þátturinn er birtur á mp3-sniði í 56 bita upplausn. Þeir, sem hafa hug á hljómbetra eintaki, geta haft samband við ritstjóra þessarar bloggsíðu.

Hlustendum skal bent á að þeir geta halað niður mp3-skránni og er það e.t.v. betra en að hlusta beint af netinu. Þátturinn er rúmar 43 mínútur og frásögnin tekur á.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Guðrúnarslysið 23. febrúar 1953 (hljóðrit)

Apinn sem keypti grænmeti og aura

Birgir Þór Árnason birgissonar og Elfu Hrannar Friðriksdóttur var borinn í þennan heim 15. febrúar 2005 og hélt upp á 5 ára afmæli sitt í gær. Mikið var um dýrðir eins og vera ber á stórafmælum.

Ekkert vekur mönnum innilegri gleði, þakklæti og djúpa lotningu en þegar barn fæðist. Amma og afi verða ung aftur og þakka fyrir að eiga hlutdeild í þessari dásemd.

Haustið 2008 gerði ég örstuttan útvarpsþátt um Birgi Þór sem þá var á fjórða ári. Auk hans komu nokkur leikskólabörn við sögu í leikskólanum tjarnarási, þar sem Birgir litli stundar nám.

Notaðir voru þrír hljóðnemar. Sennheiser MD-21U við útihljóðritanir, AKG DM-230 í samtölum og Shure VP88 á leikskólanum. Hljóðritinn sjálfur er af tegundinni Nagra Ares BB+.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Birgir Þór Árnason á fjórða ári
• Til heiðurs Birgi Þór Árnasyni 5 ára

göngugata í Beijing

Sunnudaginn 23. maí 2004 héldum við í skoðunarferð um Beijing. Tækifærið var notað og verslað. Á meðan félagar mínir styrktu kínverskan efnahag hljóðritaði ég dálítið fyrir utan verslunina. Síðan var haldið í áttina að umferðaræðunum þar sem bíllinn beið okkar. Á leiðinni heyrðist hvernig nútíð og fortíð ófust saman. Leikið var á Guan-hljóðpípu, tilkynningar bárust úr hátölurum, f´ólk fór um á reiðhjólum og að lokum lék maður nokkur Austrið er rautt á erhu-tveggja strengja fiðlu.

Notað var Sony B-100 minidiskatæki.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Göngugata í Beijing 23. maí 2004

Kínverskur jazz á Höfuðborgargistihúsinu í Beijing

Miðvikudaginn 19. apríl árið 2004 kom sendinefnd frá Íslandi til Beijing í þeim erindagjörðum að taka þátt í 50 ára afmæli Kínversku vináttusamtakanna. Vorum við drifin á undirbúningsfund skömmu eftir komuna og áttu félagar minir býsna bágt vegna svefns sem sótti á þá. Ég var hins vegar í hringiðunni og hélt mér ágætlega vakandi.

Eftir kvöldverð settumst við niður á bar hótelsins. Í salnum léku þrír hljómlistarmenn vestræna tónlist með kínversku ívafi. Sumt var harla gott en annað skemmtilegt. Hljóðrit dagsins er alkunnugt, bandarískt dægurlag frá 7. áratugnum. Notað var Sony b-100 minidisktæki með innbyggðum hljóðnemum.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Kínverskur jazz á Höfuðborgarhótelinu í Beijing

Hljóðnemi í reiðhjólstösku

Um verslunarmannahelgina árið 2002 var vesturheimsk frænka mín og vinkona okkar hjóna, Cindy Anderson, hjá okkur. Föstudaginn 2. ágúst þvældum við henni á reiðhjóli um alla borg. Vorum við Elín á Orminum bláa, tveggjamanna hjólinu sem Elín gaf mér í afmælisgjöf en var sérhannað handa henni sem stýrimanni en Cindy reið DBS-hjóli sem Elín á.Fyrst fórum við út í Nauthólsvík og sleiktum sólskinið, héldum svo sem leið lá austur á Elli- og hjúkrunarheimilið Eiri að heimsækja móður mína, nutum svo náttúrunnar í Elliðaárhólmunum og héldum þaðan heim á leið.

Seinna um kvöldið fórum við vestur á Seltjarnarnes að horfa á sólarlagið. Þegar við hjóluðum eftir göngustígnum yfir nesið flaug mér í hug að setja lítið minidisk-tæki í hjólatöskuna og vita hvernig til tækis. Þegar hlustað er á hljóðritið er ótrúlegt að heyra öll hin margbreytilegu hljóð sem eitt reiðhjól gefur frá sér. Það er sem heil verksmiðja fari í gang. Sá, sem er utan töskunnar, heyrir hins vegar fæst þessara hljóða.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Hljóðnemi í reiðhjólstösku